-
1 κώπη
κώπ-η, ἡ,A handle (v. fin.); esp.1 handle of an oar, Hsch.: hence, the oar itself (not in Il.),ἐμβαλέειν κώπῃς Od.9.489
;κώπῃσιν ἁλὸς ῥηγμῖνα.. τύπτετε 12.214
, cf. Sapph.120, etc.;οἱ τὰς κ. ξύοντες Thphr. HP5.1.6
, cf. κωποξύστης; κώπαν σχάσον, metaph., 'stay thy hand', Pi.P.10.51; νερτέρᾳ προσήμενος κώπῃ, = θαλαμίτης, metaph., of a man of low rank, A.Ag. 1618;πομπίμοις κώπαις ἐρέσσων S.Tr. 561
; παραπέμπειν ἐφ' ἕνδεκα κώπαις, a prov. of dub. origin, meaning 'to escort with all the honours', Ar.Eq. 546, cf. Eust.1540.44, Suid. s.v. ἐφ' ἕνδεκα; κώπαισι πλεῖν take to the oars, when the wind fails, Men. 241;κώπαις ποιεῖσθαι τὸν πλοῦν Arist.IA 710a19
: poet., to express ships, κλεινᾷ σὺν κώπᾳ, of Agamemnon's fleet, E.IT 140 (lyr.), cf. Hel. 1272, 1452 (lyr.).2 handle of a sword, hilt,ἐπ' ἀργυρέῃ κώπῃ σχέθε χεῖρα Il.1.219
, cf. Od.8.403;ξίφεος δ' ἐπεμαίετο κώπην 11.531
;χεῖρα κώπης ἐπιψαύουσαν S.Ph. 1255
;φάσγανον κώπης λαβών E.Hec. 543
.5 handle or spoke by which a mill is turned, PSI5.530.10 (iii B.C.), Agatharch.26, PRyl.167.11 (i A.D.), Luc.Asin.42.6 haft of a whip, Hsch.s.v. Κερκυραία μάστιξ.
См. также в других словарях:
κώπη — η (AM κώπη) το κουπί αρχ. 1. λαβή εργαλείου ή άλλου αντικειμένου, χερούλι 2. παροιμ. «παραπέμπειν ἐφ ἔνδεκα κώπαις» συνοδεύω με όλες τις τιμές. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται πιθ. με το κάπτω* και με λατ. capulus «κουπί». ΠΑΡ. κωπεών, κωπητήρ αρχ.… … Dictionary of Greek
